Aritmetička sredina je najčešće izračunavana mera centralne tendencije i veliki broj statističkih tehnika u statistici zaključivanja koristi aritmetičku sredinu. Ona predstavlja prosečni rezultat u nekoj distribuciji rezultata.

Aritmetička sredina se izračunava prema formuli

gde je

n - broj subjekata u uzorku, a
ΣX_i - zbir svih skorova u uzorku.

Na osnovu formule se vidi da je aritmetička sredina količnik zbira svih skorova i njihovog broja. Aritmetička sredina se izračunava u dva koraka. U prvom koraku se saberu svi rezultati, a u drugom se zbir svih rezultata podeli sa njihovim brojem.

Aritmetička sredina se računa na podacima koji su na intervalnom ili racio nivou merenja. Moguće ju je izračunati i na podacima na nominalnom ili ordinalnom nivou merenja, ali to nema mnogo smisla. Na primer: ako nominalnu varijablu pol kodiramo sa 1 - muškarci i 2 - žene, aritmetička sredina bi bila 1,5 i ne bi imala informativnu vrednost.

Na vrednost aritmetičke sredine utiču ekstremne vrednosti. Zbog načina na koji se izračunava aritmetička sredina, ekstremno visoka vrednost skora ili skorova će povećati vrednost aritmetičke sredine i obrnuto, ekstremno nizak skor ili skorovi će smanjiti vrednost aritmetičke sredine. Zbog toga aritmetička sredina nije najbolja mera centralne tendencije za zakrivljene distribucije rezultata.

Vrednost aritmetičke sredine se nalazi u rasponu rezultata, odnosno između vrednosti najmanjeg i najvećeg ostvarenog rezultata u uzorku. Moguće je da aritmetička sredina ima vrednost najmanjeg ili najvećeg rezultata u raspodeli, ali bi to podrazumevalo da su svi ispitanici ostvarili minimalni, odnosno maksimalni rezultat. U tom slučaju bi se radilo o konstanti, jer su svi ispitanici ostvarili isti rezultat.

Aritmetička sredina uzorka se označava XÌ„ i ona je statistik. Aritmetička sredina populacije se označava sa μ i ona je parametar.

Vrednost aritmetičke sredine je izražena u istoj jedinici mere u kojoj je izražena i raspodela.